Բայց մենք մեր ցեղի գերդաստանի գոյությամբ ապրեցինք։ Տատիս տատին գողացել էին։ Մեր Մեծ պապան գժվել էր, երբ իմացել էր կինը չկա։ Տատիս տատը փրկվել էր՝ ողջ էր մնացել, ու սերունդ էր տվել։ Մենք այդ …
Մերի Մախսուդյան․ «Ցեղասպանությունը ժամանակակից մարդու կենսագրության պրիզմայով»․ ցեղասպանության քրոնիկոն
Ցեղասպանություն եզրույթն առաջ եկավ 1915 թվականին և մնաց որպես չփակված վերք հայ ժողովրդի համար: Սա առաջին անգամը չէր, որ ուզում էին ծնկի իջեցնել ու ոչնչացնել հային, բայց այս անգամ հայը չկարողացավ դիմակայել, քանի որ նենգորեն էր կազմակերպված: Ունեցանք 1,5 միլիոն զոհ և աշխարհասփյուռ հայություն, սակայն պատմությունը ցույց տվեց, որ Թուրքիան սխալվեց իր հաշիվներում, քանզի …
Էլիզա Մխիթարյան․ «Որքա՞ն արժեն դրախտի տոմսերը»․ ցեղասպանության քրոնիկոն
Առաքելոց վանքի երկինքը հավերժ կապույտ է, հավերժ մաքուր, այն ժամանակ ինքնաթիռներ չկային, որ հետագիծ թողնեին ու կեղտոտեին վանքի ու երկնքի սերը: Այդ սահմանն անհասանելի էր բոլորին, որովհետև մարդիկ չէին նկատում երկնքի կապույտը: Մարդկանց խիղճը դեռ չէր տանջում կեղտոտված կապույտի համար, և երկնքի անհասանելիությունն իրեն այդչափ զգացնել չէր տալիս, որովհետև անսահմանության հետ սահմանագիծը երևում էր …
Ցեղասպանության քրոնիկոն․ Անահիտ Գալուստյանի ընտանեկան պատմությունը
Աջից առաջինը՝ Մեծ տատ Աննան, նրա կողքին է տատիկն ու փոքրիկ մայրը՝ Անահիտ Գալուստյանը: Լուսանկարը՝ անհատական արխիվից։ Աննա նախատատը Ապրիլի 24-ը ցեղասպանություն վերապրած կամ դրանից փրկված յուրաքանչյուր հայ ընտանիքում սգո օր է: Երբ հնչում է այդ սարսափելի բառը՝ «ցեղասպանություն», …
Դիդո Սոտիրիու․ «Արնաշաղախ հողեր»․ հատված գրքից
Մինչ խոսում էինք, հեռվից խառը ձայներ ու ոտքերի դոփյուն լսվեցին: Վերևում` ժապավենի նման ձգվող սայլուղու վրա, փոշու սև ամպ բարձրացավ, ասես նախիր էր իջնում: Ձեռքներս ճակատներիս հովանի արած՝ փորձեցինք հասկանալ, թե ինչ էր կատարվում: Երեք ձիավոր քառատրոփ արշավով հասան Ալի դայու բակ: Մեծ հարգանքով ողջունեցին նրան: -Ի՞նչ է եղել, Մեհմեդ,- հարցրեց Ալի դային ոստիկանին: -Ալի …