ԺԱՄԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ ԱՐՎԵՍՏԻ ՀԵՏ / ԳՐԱԿԱՆ & ՄՇԱԿՈՒԹԱՅԻՆ ՀԱՐԹԱԿ
Կոնֆորմիստը Մեր դարի տասնյոթ թիվն էր՝ ձմռան պարզ օրերից մեկը։ Ես պատրաստվում էի գնալ աշխատանքի,կամավոր աշխատանքի…Այո՛, լսել եմ որ աշխատանքը պետք է անպայման փող բերի. գրպանից պետք է տեղափոխես տուն, այնուհետև վերածես նյութական բարիքի:Ես դեռ չեմ հասցրել սովորել այդ դասը։ Ամեն դեպքում ես գնում էի աշխատանքի… Պարզ չէին իմ կամավորության նպատակները, սիրտս դեռ …
Ռմբակոծության հաջորդ առավոտյան մանկական մի զույգ կոշիկ, որ սենյակի դռան շրջանակի տակ պատսպարվել, անվնաս էր մնացել, հանապազօրյա սովորության համաձայն, դռան դիմաց զույգ կազմեց: Արևը թաքնվել էր: Կոշիկներն ուշացել էին: Չէին կարողանում համբերել, մինչև իրենց քնած մնացած տերերն արթնանային: Կոշիկները դժկամորեն բակից դուրս ելան: Մի անվնաս ու հարթ տեղ չէր մնացել. ամենուր շեղջեր էին, կույտեր ու դարուփոս: …
Շշշշշշշշշշշշշ․․․․ Ապագայում, երբ փողոցներին կփռեն էնպիսի ասֆալտ, որ կարիք չի լինի 6 ամիսը մեկ վերականգնելու, հենց էդ նույն հեռավոր ապագայում, երբ հարևա- նիդ տան հարսը կլինի բանաստեղծուհի ու կգրի անցյալի մասին, որ ներկան վախենալու չթվա, հա հա, հենց էդ նույն ապագայում կշարունակի ապրել մի անտառ, անտառում ծառ, ծառում փչակ, փչակում մարդ, մարդու մեջ․ Շշշշշշշշշշշշշ․․․ …
Մի քանի խոսք Երեւանի մասին Մի անգամ, երբ աշունը իջնելով լեռներից քաղաքի փողոցները դարձրեց շագանակաոսկեգույն, քաղաք եկավ ծաղրածուն։ Չգիտեմ, գուցե նա սիրահարվեց երկարոտն ու թուխ աղջկան, կամ գուցե դա հեքիաթ է․․․ Բայց ճիշտ է, որ նա աչքերում աշնանային անձրեւները լի հեռացավ։ * Լապտերները Գիշեր է: Անձրեւ է մաղում: Կաթիլները երեւում են, երբ ընկնում են լապտերների …