ԺԱՄԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ ԱՐՎԵՍՏԻ ՀԵՏ / ԳՐԱԿԱՆ & ՄՇԱԿՈՒԹԱՅԻՆ ՀԱՐԹԱԿ
Մեր հանդիպումն այլ բան չէր, քան լույս։ Ժպտացի։ Ես մի անգամ արևին պատմեցի քո մասին, ինձ թվաց՝ նա լցվեց իմ մեջ, որ քեզ զգա․․․ * Ես բառ եմ փնտրում նկարագրելու այն ծարավի ճնշող զգացումը, որ ունենում է ծավալվող օվկիանոսը, բայց ամենը, ինչի մասին կարող եմ մտածել, դու …
Միայնակ Սեղան գցելիս ամեն անգամ երեք ափսե եմ դնում, իսկ երեկոյան հեռախոսով ցածրաձայն եմ խոսում, որ չարթնացնեմ որդուս: * Ո՞վ է սպանել լույսը: Երեքգույն մանուշակներ են ծաղկում շիրմին: * Գաբրիել Անժամանակ եկավ հրեշտակն իմ հետևից: Ներս մտավ առանց թակելու, դուով խոսեց ինձ հետ, կարծես մենք միասին …
Խորհրդավոր ու նոր ես դու միշտ, Հլու եմ դառնում քեզ օրըստօրե, Բայց սերը քո, իմ դաժա՛ն ընկեր, Փորձություն է՝ երկաթե ու հրե։ Արգելում ես երգել ու ժպտալ, Իսկ աղոթել վաղուց ես արգելել, Միայն թե չբաժանվեմ քեզնից, Մնացածը կարող եմ և ներել։ Այդպես՝ երկրին, երկնքին օտար Ապրում եմ ու չեմ երգում էլ ես, Դժոխքի մոտ …
Այնտեղ՝ իմ տառապանքների վերջում, Դուռ կար։ Լսիր ինձ․ այն, ինչ կոչվում է մահ, Հիշում եմ։ Բարձունքում աղմկոտ է, Կեչիների ճյուղերի թափահարում։ Հետո՝ դատարկություն։ Լույսի սկավառակը Առկայծեց երաշտավոր հողի վրա։ Ողջ մնալ այդքան սարսափելիորեն՝ Զգալով ինքդ քեզ Թաղված կավահողում։ Բայց սա էլ անցավ․ այն, ինչից վախենում ես, Հոգի լինել ի զորու չէ, Խոսել, կտրուկ …
Իմ հոգին Իմ հոգին կարող է փոխանցել և չիմանալ ճշմարտությունը իմ հոգին կարող է միայն լալ ու ծիծաղել և ձեռքերը ծալել, իմ հոգին չի կարող հիշել և պաշտպանել իմ հոգին չի կարող դիտարկել և հաստատել: Երեխա ժամանակ ես տեսա օվկիանոսը. այն կապույտ էր պատանության տարիներին ինձ մի ծաղիկ հանդիպեց. այն կարմիր էր …
Դիմանկար Մանկությունը իմ հիշատակներ է այգուց Սևիլյան, լուսաշող պուրակ, որտեղ կիտրոնի ծառն է կանաչում. ջահելությունս՝ շուրջ քսան տարի հողում Կաստիլյան. պատմությունն է իմ՝ դրվագներ, որոնք հիշել չեմ ուզում: Ես սրտակեր չեմ, ո՛չ Մանյարա[1] եմ, ո՛չ իսկ Բրադոմին[2] — հագուստիս անփույթ վիճակի մասին դուք գիտեք արդեն — իմ սիրտը սակայն խոցվել է …
ՃԱՅԵՐ Փոթորկի անվախ հեծյալներ, ձեր մթին աչքերում հիշողությունն է խորտակված նավերի, անուրջներն անիրական ընկնում են թևերիցդ։ Դուք ընկղմվում եք խավարում ծովի մակընթացող օրորոցի, անտարբեր նրա տրամադրությանը, կամ սավառնելով ու խլելով կերակուրը՝ ելնում եք նորեն՝ անհագ , թեթևամտորեն․․․ Շրջվում եք ու փոխում գորովազուրկ ուղղությունը ձեր՝ չսիրված ուրիշ թռչուններից, և այդ անհոգի ճիչերում ծաղրող արձագանքն է …
Դատավարություն Արևելքն անիծում է ու գրկում մազերս, Հետո հազար անգամ շնորհակալություն հայտնում նրանց, Ովքեր գովերգում են։ Բոլոր անիծվածները սպանված են։ Իր արյունը, իմ բոլոր վախերը, բոլոր գիշերները Որոնք ես տվեցի հայրենիքին՝ նա պաշտպանում է։ Ես նրա կողքին էի իր հեղափոխության պահին և չէի ամաչում վճարել գինը, որովհետև ես իմ սիրո հետ եմ, անգամ …
Այսօր ես չեմ վախենում, այս օրը ինձ անկեղծ ու անպաշտպան է թվում, և համարձակվում եմ ուրախանալ, որովհետև ապրում եմ, որովհետև ապրում եմ մի ձևով, որը միայն ես գիտեմ, ես կարող եմ, մի կյանք՝ միլիարդավոր կյանքերի մեջ… Բայց իմն ասում է մի բան, ինչ ոչ ոք չի կարող ասել: Դա եզակիությունն է յուրաքանչյուր կյանքի: Զվարճալի …
Անցողիկություն I Մտածել, որ մահը վերջն է ամենի Եվ օրն ամենայն Անբարեգութ կորուստ է մի, Եվ զարկը դաժան Լուծում է մեզ սև խոռոչում Հավերժական ոչնչի, Ինչ էլ մնաց՝ մոմն է դողդոջուն Ուշահայտ լույսի: Բոլորին է այն վիճակված: Մոլուցքը հավկուր՝ Մոլեգնումն …