Խորհրդավոր ու նոր ես դու միշտ, Հլու եմ դառնում քեզ օրըստօրե, Բայց սերը քո, իմ դաժա՛ն ընկեր, Փորձություն է՝ երկաթե ու հրե։ Արգելում ես երգել ու ժպտալ, Իսկ աղոթել վաղուց ես արգելել, Միայն թե չբաժանվեմ քեզնից, Մնացածը կարող եմ և ներել։ Այդպես՝ երկրին, երկնքին օտար Ապրում եմ ու չեմ երգում էլ ես, Դժոխքի մոտ …
