ԺԱՄԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ ԱՐՎԵՍՏԻ ՀԵՏ / ԳՐԱԿԱՆ & ՄՇԱԿՈՒԹԱՅԻՆ ՀԱՐԹԱԿ
Գրականություն և կերպարվեստ. երբ հանդիպում են բառն ու գույնը․․․ — Կերպարվեստը և գրականությունն իրարից տարբեր, բայց, միևնույն ժամանակ, իրար օգնող, լրացնող, հարստացնող ոլորտներ են: Գույնը և՛ խոսք է, և՛ հույզ, և՛ երաժշտություն, և՛ տառապանք: 21-րդ դարի մարդու ներշնչանքը․․․ — Յուրաքանչյուր մարդու ներաշխարհը սեփականացված տարածք է. բանաձևել այն անհնար է: Այդ իսկ …
Մեր հանդիպումն այլ բան չէր, քան լույս։ Ժպտացի։ Ես մի անգամ արևին պատմեցի քո մասին, ինձ թվաց՝ նա լցվեց իմ մեջ, որ քեզ զգա․․․ * Ես բառ եմ փնտրում նկարագրելու այն ծարավի ճնշող զգացումը, որ ունենում է ծավալվող օվկիանոսը, բայց ամենը, ինչի մասին կարող եմ մտածել, դու …
Նա գնում էր աշխատանքի, երբ բոլորը քնած էին և վերադառնում էր տուն, երբ բոլորը դեռ քնած էին։ Աշխարհն իր համար երբեք չէր եղել ծիրանագույն բուրաստան․ ինքն էր ու իր չոր գլուխը, իր անգնահատելի աշխատանքը։ «Փոքր էի, հորս տանն էի տանջվում, ամուսնացա՝ դրանց տանը օր ու արև չտվեցին»,- մտքերով տարված ավլում էր փողոցը, երբ ցախավելին մի …
Մանուշակագույն ծովը Նրանց տարբերությունն այն էր, որ մեկի համար մանուշակները երեխա էին, որ խնամքի կարիք ունեին, մյուսի համար՝ հոտոտելիք ու զարդարանք։ Դա նրանց միակ տարբերությունն էր, որն էլ խանգարում էր հաշտ ապրել։ Պատուհանի դիմաց ընկած ամբողջ տարածությունը ծածկված էր թարմ աճած մանուշակներով։ Վերջը չէր երևում, այնպիսի տպավորություն էր, որ մանուշակները միշտ եղել են …
Միայնակ Սեղան գցելիս ամեն անգամ երեք ափսե եմ դնում, իսկ երեկոյան հեռախոսով ցածրաձայն եմ խոսում, որ չարթնացնեմ որդուս: * Ո՞վ է սպանել լույսը: Երեքգույն մանուշակներ են ծաղկում շիրմին: * Գաբրիել Անժամանակ եկավ հրեշտակն իմ հետևից: Ներս մտավ առանց թակելու, դուով խոսեց ինձ հետ, կարծես մենք միասին …
Արդեն երրորդ օրն է պատառոտված հագուստներով և բոբիկ պառկել եմ մի անծանոթ ձորում։ Անընդհատ քնել եմ ուզում, բայց շունը հաչում և արթնացնում է ինձ․ կոկորդումս ինչ-որ բան է կանգնել, խեղդում է։ Արդեն երեք օր է ջուր չեմ խմել, չեմ հիշում ամսի քանիսն է, չգիտեմ ժամը քանիսն է, մրսում եմ: Վախճանին եմ սպասում․․․ Ադիլն ասում էր, …
Երկար դադարից հետո Երևանի Ալեքսանդր Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնն իր հյուրընկալ դռները բացեց հանդիսատեսի առաջ։ Համավարակից հետո առաջին անգամ ներկայացվել է «Չիպոլինո» բալետը՝ 2 գործողությամբ։ Երևանյան Էսքիզ գրական/մշակութային հարթակը զրուցել է գլխավոր դերակատարներից մեկի՝ բալետի պարուհի Կարինա Շիկանյանի հետ։ Բեմադրող բալետմայստեր՝ Հենրիխ Մայորով /ՌԴ և ԲՀ արվեստի վաստ. գործիչ/ Բեմադրության …
In saecula saeculorum 1 դեռ գոյությունից առաջ լույսն իջավ խավարի մեջ, աշխարհը տեսանելի դարձավ ու հողը սկսեց կլանել լույսը գիտակցումից հետո լույսը դատապարտվեց մթությանը բանականության անդունդների բայց հոգին, որ դեռ լույս էր, գտավ իր հայելին ամենախոր անդունդի մեջ, որ իրենը չէր, բայց լույս էր՝ իր տեսքով և նմանությամբ 2 …
Անիմաստ է սեխի բուրմունքի մասին պատկերացում ներշնչել մարդուն, որը տարիներով ծամել է իր կոշիկի քուղերը: Ես քմծիծաղով եմ նայում բարոյական ցանկացած կտրական ձևակերպման: Մարդը բարի է… Մարդը սրիկա է… Մարդը մարդու բարեկամն է, ընկերը և եղբայրը․․․ Մարդը մարդու համար գայլ է… Եվ այլն․․․ Մարդը մարդու համար ամեն ինչ է, ամեն ինչ, ինչ կկամենաք: Կախված …
Մանկությունը․․․ — Ամենակարող է։ Մանկությունը գեղեցիկ շրջան է՝ անվախ երազանքներով լի։ Մանկությունը չի մտածում՝ կստացվի՞, թե՞ ոչ, մանկությունը վախ չի ճանաչում, միայն սիրել ու զգալ գիտի։ Երեխան զգալով է գնում այս կամ այն մարդու գիրկը ու չի սխալվում՝ լավ ու վատ «ձյաձյաների» ու «ծյոծյաների» հարցում։ Մանկությունը պարզապես մոռացկոտ է, մեծանում է դառնում վախկոտ …